۱۳۹۳ شهریور ۲, یکشنبه

دریاچه گهر




دریاچه گهر در ارتفاع ۲۳۵۰ متری از سطح دریا، توی دل‌ اشترانکوه دراز کشیده و آفتاب می‌‌گیره. دریاچه‌ای که ۱۷۰۰ متر درازا و بین ۵۰۰ تا ۸۰۰ متر پهنا داره .

بعد از ۵ ساعت پیاده روی وقتی‌ به دریاچه رسیدیم، نفسم از زیبایی بند اومد و باور چیزی که می‌‌دیدم برام شدت سخت بود. ۳ شب باور نکردنی رو کنار این دریاچه گذروندم. شب‌هایی‌ با آسمونی پر از ستاره و شهاب، انقدر شهاب که وقت آرزو کردن هم نداشتم، مثل بچه‌ها رو زمین افتاده بودم و با دیدن هر شهابی که رد میشد فقط جیغ می‌‌زدم .


 زمان برگشت از دره‌ای به نام دره نگار که اسم درستش هست دره نی‌ گاه برگشتیم. جاهایی‌ دیگه راهی‌ برای عبور نبود و باید به رودخونه می‌‌زدیم یا جاهایی‌ گیر می‌‌کردیم بین سنگ‌ها و فقط طناب کوه نورد‌های ماهر گروه بود که کمک حال ما ناشی‌‌ها می‌‌شد. بعد از ۸ ساعت وقتی‌ به پایین کوه رسیدیم با اینکه داشتم از خستگی‌ به هلاکت می‌‌رسیدم هنوز صحنه‌های اون دره عجیب توی ذهنم بالا و پایین می‌‌رفت. با گذشتن ۳ هفته از اون سفر هنوز مزش و می‌‌تونم توی چشمام حس کنم.













عکس ها همه از اوستا

هیچ نظری موجود نیست: